روزهای کرونا‌

خیلی وقت است که کسی در خانه قلبم مهمان نیست؛ اما دو ماه یا کمی بیشتر مهمان منحوسی وارد زندگی من و همه دنیا شده که زندگی مان را زیر و رو کرده است. نمیتوان مادرم را در آغوش بگیرم و ببوسم نمیتوانم باشگاه بروم و ورزش کنم نمیتوانم خانه خواهرم بروم و با او و فرزندانش بلند و بی خیال بخندم نمیتوانم در شهر پیاده قدم بزنم و خیال بافی کنم نمیتوانم کسی را به خانه ام دعوت کنم و با فنجانی چای و لبخند میزبانش باشم نمی توانم